Asus ProArt P16 review: dé MacBook Pro-concurrent?

De Asus ProArt P16 moet dé concurrent zijn voor de 16-inch MacBook Pro. Maakt hij dat waar? Lees het in onze Asus ProArt P16 review.

De tijd van trage en hete Intel-chips is bij Apple lang en breed voorbij, en we zijn maar al te blij met de Apple-chips die daarvoor in de plaats zijn gekomen. Kijk je echter naar de wereld van Windows-laptops, dan is het plaatje heel anders. Pas sinds dit jaar hebben AMD, Intel en Qualcomm hun eigen chips die Apple Silicon kunnen evenaren qua efficiëntie en AI-mogelijkheden, en dus gaat de strijd tussen Apple en andere laptopfabrikanten nu pas écht losbarsten. De Asus ProArt P16 moet het in die strijd opnemen tegen de 16-inch MacBook Pro als de ultieme laptop voor creatievelingen. Maar of dat een eerlijk gevecht is?

Op papier is de Asus ProArt P16 indrukwekkend. Aan boord zit de gloednieuwe AMD Ryzen AI 9 HX 370-chip. Deze heeft in tegenstelling tot de chips van Apple en Qualcomm nog een ouderwetse x86-instructieset. In simpele termen betekent dit dat alle Windows-software van de afgelopen decennia hier prima op werkt, zonder dat er een vertaalslag gemaakt hoeft te worden. Tegelijkertijd heeft de chip van AMD wel speciale cores voor AI-taken, waardoor alle features van Microsoft Copilot net zo goed werken als op andere ‘Copilot+’-laptops. Het beste van twee werelden dus.

Naast de AMD-processor heeft de ProArt P16 ook nog een Nvidia Geforce RTX 4070 aan boord, een krachtige videochip die genoeg power heeft voor zware 3D-programma’s en games. Deze helpt ook flink bij het uitvoeren van AI-taken, zoals het maken van afbeeldingen of het draaien van lokale chatbots. De flinke hoeveelheid geheugen – 32 GB voor de cpu en 8 GB voor de gpu – zijn hierbij ook welkom.

Goed, dat is het papierwerk, maar hoe bevalt de Asus ProArt 16 in de praktijk? Laten we beginnen bij de basics: het design is strak met een grotendeels metalen behuizing, het trackpad is gigantisch (al vergt hij iéts te veel drukkracht), en het toetsenbord voelt degelijk aan. Op die vlakken komt de ProArt dus al in de buurt van de MacBook. Het display is een 4K oled-paneel, en dat oogt behoorlijk scherp met perfect contrast. Wel komt het scherm maar tot 60 Hz – de MacBook Pro haalt 120 Hz. Ook is de maximale helderheid maar 500 nits, terwijl de MacBook Pro 1000 nits haalt. Dat maakt het bekijken van HDR-beelden toch wat teleurstellend. Wat ook niet helpt is dat het scherm erg reflectief is, waardoor de beperkte helderheid nog meer opvalt.

Qua prestaties zijn we wel écht te spreken over de ProArt. Door de AMD-processor vlieg je door je apps, en de Nvidia-videokaart heeft geen moeite met grafisch geavanceerde games – al is de volledige 4K-resolutie van het scherm niet bij alle toepassingen haalbaar. Ook tof is de app Amuse, waarmee je gemakkelijk en héél snel AI-afbeeldingen genereert met de rekenkracht van de laptop zelf. Daar kan DiffusionBee op de Mac (nog) niet aan tippen. Let er alleen wel op dat je bij zware belasting de laptop wel écht goed kan horen. Ook vanaf de andere hoek van de kamer. Net als een ouderwetse Intel-MacBook.