Ode aan de oude iPod nano

Toen we afgelopen week de iCreate-kast aan het uitmesten waren, kreeg ik de nieuwste generatie iPod nano in mijn handen. Dit kleine vierkantje is wat er na tien jaar tijd is overgebleven van die ooit zo vernieuwende muziekspeler ter grootte van een pakje sigaretten, met zijn kekke scrolwiel.

Ik bestudeerde de nano 6G nog eens nader, maar hij kon me nog steeds niet bekoren (de roze kleur hielp ook niet). Ik heb zelf een goudkleurige iPod nano vierde generatie en wat mij betreft was dat het hoogtepunt in de iPod-historie.

kooptip

Vodafone Runners: De iPhone 13 nu met 3 maanden gratis Apple TV+!

Maximaal voordeel als je thuis internet van Ziggo hebt

Bekijk actie

Revolutie
Als muziekliefhebber had ik voor ik een iPod aanschafte al vele walkmans, discmans en mp3-spelers versleten. De iPod was dus de zoveelste muziekdrager die ik kocht, maar het was een ware revolutie. De muziekkwaliteit was namelijk zoveel beter, er ging een wereld voor me open. Toen ik later weer eens een oude mp3-speler op mijn oren zette, stond ik ervan versteld met welke (beroerde) kwaliteit ik het al die jaren had gedaan.

Kedeng kedeng
De iPod nano 4G heeft in mijn studententijd vele treinritjes draaglijk gemaakt. Niet alleen vlogen de stations voorbij als ik muziek luisterde, ik had er ook een spelletje bijgekocht. In een donker uithoekje van de App Store vond ik namelijk de afdeling ‘iPod klikwiel games’, waar ik Real Football 2009 kocht. Met muziek en een voetbalspelletje konden de vertragingen mij niet lang genoeg duren.

Stof
Inmiddels is mijn iPod een beetje in de vergetelheid geraakt. Sinds ik een iPhone aanschafte is de iPod namelijk meer met stof in aanraking gekomen dan met mij. Toch doe ik hem niet weg, want ik blijf het een schitterend apparaatje vinden. De dunheid, het klikwiel, de kleur – alles klopt gewoon. Een prima voorbeeld van design, gecombineerd met functionaliteit.